مقایسه اثربخشی سیستم روان‌درمانی تحلیل شناختی- رفتاری (CBASP) و یکپارچه‌سازی رفتاردرمانی دیالکتیکی با درمان شناختی مبتنی بر ذهن شفقت ورز بر کاهش درد ذهنی و دشواری‌های تنظیم هیجانی افراد اقدام‌کننده به خودکشی

مقدمه: این پژوهش باهدف اثربخشی سیستم روان‌درمانی تحلیل شناختی- رفتاری و یکپارچه‌سازی رفتاردرمانی دیالکتیکی و درمان شناختی مبتنی بر شفقت بر کاهش درد ذهنی و دشواری‌های تنظیم هیجانی در افراد اقدام کننده انجام شد. روش: جامعه‌ی آماری این پژوهش را کلیه‌ی افراد 16 تا 40 ساله اقدام کننده به خودکشی به روش مسمومیت دارویی در فاصله ماه‌های مهر تا بهمن سال 1396 مراجعه کننده به بیمارستان‌ امام خمینی (ره) شهر کرمانشاه تشکیل می‌دهند. نمونه آماری این پژوهش شامل 48 نفر از افراد اقدام کننده به خودکشی و داوطلب شرکت در مداخله بودند، که به روش نمونه‌گیری تصادفی از بین 120 نفر اقدام‌کننده به خودکشی انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. گروه‌‌های آزمایش 14 جلسه سیستم روان‌درمانی تحلیل شناختی- رفتاری (CBASP) و یکپارچه سازی رفتاردرمانی دیالکتیکی و درمان شناختی مبتنی بر شفقت را دریافت کردند. آزمودنی‌های گروه‌های‌ آزمایش و کنترل در مرحله پیش‌آزمون- پس‌آزمون و پیگیری به پرسشنامه‌های درد ذهنی اورباخ و همکاران (2003) و دشواری‌های تنظیم هیجانی گراتز و رومر (2004) پاسخ دادند. پس از جمع‌آوری داده‌ها به‌منظور رعایت جوانب اخلاقی، برای اعضای گروه لیست انتظار 10 جلسه مشاوره گروهی برگزار شد. یافته‌ها: نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری (MANCOVA) نشان داد که سیستم‌روان درمانی تحلیل شناختی- رفتاری و یکپارچه‌سازی رفتاردرمانی دیالکتیکی و درمان شناختی مبتنی بر شفقت بر درد ذهنی و دشواری‌های تنظیم هیجانی افراد اقدام‌کننده اثربخش هستند (001/0≥P). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به‌دست‌آمده مبنی بر اثربخشی سیستم روان‌درمانی تحلیل شناختی- رفتاری و یکپارچه‌سازی رفتاردرمانی دیالکتیکی و درمان شناختی مبتنی بر شفقت بر کاهش مؤلفه‌های درد ذهنی و دشواری‌های تنظیم هیجانی افراد اقدام به خودکشی می‌توان از این مداخله‌ها در کنار درمان دارویی و دیگر درمان‌های مبتنی بر شواهد برای افراد اقدام کننده به خودکشی به‌عنوان روش‌های‌ درمانی مفید و مکمل استفاده نمود.